Het is nog vroeg..of ik bedoel.. het was weer vroeg. Tijd is natuurlijk subjectief, eigenlijk heb ik nog amper geslapen, tig keer wakker en blij dat het weer ochtend was. Normaliter beginnen de vogeltjes al om een uur of 4 te fluiten en te zingen. Maar “vanmorgen” was het vooral de regen die ik hoorde kletteren op het dak van caravan en voortent. Ik besluit er maar samen met Rink om kwart voor zes uit te gaan. Theetje drinken en journaal kijken. Het weer voorspelt niet veel goeds. Ik moet denken aan al die arme mensen die in hun tentje met kleine kinderen ergens in Nederland op een camping staan. Na een dag ben je hier wel flauw van kan ik je zeggen. Ik niet, ik voel me verwend, gezegend.. en zet de kachel lekker aan, maak koffie en ga me bedenken wat ik deze lange natte dag eens ga doen.
Straks eerst even een poosje werken. Inmiddels ben ik weer begonnen en het gaat de ene dag beter dan de andere dag. Maar ik ben blij dat ik er weer langzaamaan de draad weer aan het oppakken ben. Verder zal de dag er uit zien als de meeste andere dagen op de camping. Deze bestaat vooral uit niets doen, beetje lezen, haken, netflixen en babbelen met mijn campingburen.
Best saai eigenlijk, maar ik ben ook wel een beetje saai denk ik. Ik hou van rust, niet te veel prikkels en lekker in mijn eentje zijn. Ik zoek de mensen wel op als ik er behoefte aan heb.. of nodig ze uit, wat op zijn tijd zeker heel gezellig is. Ik geniet dan enorm, babbel lekker mee en verzorg graag iedereen van een hapje en een drankje. Maar als de rust in weder gekeerd en iedereen is weer naar huis... dan geniet ik misschien nog wel meer.
Ooit was dat eigenlijk wel heel anders. Toen ik jong was, kon je me wel de hekkensluiter noemen. Wilde geen feestje missen en ging het liefst van vrijdagavond tot zondagavond op stap. Door de week bij vriendinnen borrelen, mijn vaders bier meegesmokkeld in fietstassen of een ander soortig flesje drank wat niet te pruimen was. Maar och, wat gaf het, er zat alcohol in.
Het zal wel met ouder worden te maken hebben. Al moet ik zeggen dat Rink wel graag op visite gaat en nooit naar huis wil. Iedereen is altijd welkom, mag lang blijven, eet mee en als het moet staat er ook wel een bed. Niet dat ik niet gastvrij ben, maar ik vind het op een gegeven moment wel eens klaar. Dan wil ik weer in mijn coconnetje kruipen.. En er zijn altijd uitzonderingen hoor.. bij een aantal mensen (en ik zal geen namen noemen) heb ik dat eigenlijk niet en vind ik het oprecht jammer dat ze weer weggaan. Maar die zijn op 1 hand te tellen en dat ik ze (te) weinig zie helpt daar ook aan bij.
Maar goed, ik dwaal weer af.. Ik ga nog maar een kop koffie pakken, straks richting douche lopen en daarna rustig starten met werken..netflixen, lezen en haken en als ik het goed heb schijnt volgende week de zon.
Comments
Post a Comment