Skip to main content

Microgeluk



Ken je die term toevallig? ... Micro geluk? 

Ooit, een paar jaar geleden kende ik iemand die maar weinig van haar erf kwam en het vooral moest hebben van de kleine dingen in het leven. Ze noemde deze momentjes micro gelukjes en sindsdien heb ik dat eigenlijk over genomen. 

Met name als het even niet lekker gaat is het soms best fijn als je stil kan staan bij deze hele kleine dingen. Nu gaat het met mij al een hele tijd niet zo lekker en grotendeels probeer ik dat te negeren... Maar soms is dat lastig, ik verval dan in chagerijnigheid, mopperigheid en negativiteit.. Het is ook best lastig als je hele korte nachten maakt met continu pijn.. dan rust je gewoonweg niet uit.. en ik blijf dat onuitstaanbaar vinden... raar he?

Maar goed, ik had het over die gelukjes en niet over die slapeloze nachten... ;-)

Zoals menig facebook volger wel gezien heeft was ik vorige week op vakantie. Een weekje kamperen met mijn lief in het mooie Twentse land. Winterkamperen is misschien nog iets te enthousiast, maar in de herfst is het nog best goed te doen. Nu moet ik toegeven dat ik de volgende keer wel naar een andere type camping ga kijken. Nu was het eigenlijk een soort wildkamperen, maar dan met caravan. De douche was van dusdanige staat dat het verre van comfortabel was. Om überhaupt een spat water te krijgen moest je heel erg je best doen en dat maakt het knap lastig als je al dat shampoo uit je haar wilt wassen. Als ik al durfde trouwens, want al het ongedierte wat je je maar kunt bedenken vond zijn of haar onderkomen in mijn doucheruimte. Zelfs voordat ik op de wc kon gaan zitten moest ik eerst een grondige inspectie doen alvorens ik rustig kon gaan zitten.. ik kan je wel vertellen dat dit geen goede invloed heeft op je stoelgang. 

Maar goed, we hadden het verder leuk en waren sportief bezig. Het was nog wel even zoeken naar leuke wandel en mountainbike routes, maar met onze net aangeschafte Polar horloges en diens bijbehorende app in combinatie met Strava en Komoot  waren we als een kind zo blij ...(nee, dit valt niet onder micro, dit valt onder groot geluk, of duur geluk.. het is maar hoe je het noemen wilt). 

Maar wat ik in het begin al zei.. die mirco gelukjes doen het hem. Dat eekhoorntje 🐿 bijvoorbeeld, die op nog geen halve meter van ons vandaan zat en helemaal niet bang leek. Of die prachtige hertjes op redelijke afstand, toen we in alle vroegte een ochtend wandeling aan het maken waren. Of mijn lief die Sam draagt omdat die al veel te veel gelopen had. Of sochtends als het kacheltje aangaat in onze knusse caravan en we samen broodjes aan het (af)bakken zijn. Die zwarte met oranje kevertjes die druk op en neer aan het lopen zijn op die half vergane boomstam... Die grote bomen midden in het bos die als een grote statige laan op een rij staan met prachtige lichtinval.. en diezelfde bomen die hun groene kleur aan het verliezen zijn, maar mij laten genieten van al die bruin en oranje tinten. 


En zo kan ik nog wel even doorgaan.. soms moet je jezelf er ook de tijd voor gunnen om het te zien. We zijn allemaal zo gejaagd, druk en weinig tijd om echt goed te kijken. Maar probeer het eens. Sta eens stil in je drukke bestaan.. je zult zien dat er dan meer te zien is dan je denkt. 

Vandaag had ik extra groot geluksmoment.. niks mirco aan als ik eerlijk ben. Zoals je weet ben ik weer druk aan het paardrijden geslagen. Weer terug op het paardje waar ik eerder zo enorm vanaf gevallen ben. Inmiddels heb ik al een paar keer les gehad van iemand waar ik enorm blij mee ben en die me enorm helpt met het verbeteren van mijn zit en balans. Wat is het dan leuk om te merken dat die vooruitgang zoveel invloed heeft op “mijn” paardje. Het is nog wel even werken hoor en we zijn er nog lang niet. Maar het geeft me heel vertrouwen dat het ons gaat lukken en dat we een mooie tijd gaan hebben.. en dan hoop ik dat we zover komen samen. Dat we samen in totale ontspanning kunnen zijn. Dat niet alleen ik, maar ook zij kan genieten... zodat ik straks ook weer tijd heb om op zoek te gaan naar die micro gelukjes.. want die liggen overal voor het oprapen... als je er maar voor open staat 💋

Comments

Popular posts from this blog

Dierenliefde...

Zoals jullie misschien wel weten zijn we al heel wat jaren in het bezit van huisdieren. Honden, vissen katten..  Ik heb een jaar of 10 een cattery gehad en uiteindelijk ben ik daar mee gestopt. Mensen vragen mij wel eens, mis je het niet? Maar om eerlijk te zijn kan ik volmondig nee zeggen. Natuurlijk mis ik die kleine frummeltjes, die mooie momenten tijdens de geboorte. Dat je moederpoes bij kan staan en ze al haar vertrouwen aan jou geeft. Dat geeft een band voor altijd wat niemand me meer af kan pakken. Maar ik zeg nee omdat het me ook veel stress en verdriet heeft gebracht en dat was voor mij gewoon veel te zwaar.   Nou ben ik er niet echt mee opgegroeid, de liefde voor dieren. Mijn moeder was altijd wel een dierenvriend, maar mijn vader helemaal niet. Zelf was ik altijd al gek op alle dieren. Paarden vooral.. ooit wilde ik er een voor mijzelf. Maar tot op heden is dat nog niet gelukt.... Maar goed.. je kunt niet alles hebben en we moeten realistisch blijven. Gelukkig...

Weg naar verlossing...

24 mei, 2020 Eigenlijk ben ik nooit echt tevreden geweest met mijzelf en daarmee bedoel ik mijn uiterlijk … Eigenlijk is dat niet helemaal waar. Ik denk dat het tot een jaar of 12/13 prima was. Het begon met een brilletje, een opmerking hier en daar. Het pesten op de lagere school in de laatste klas. Ik denk dat dit alles bijgedragen heeft aan mijn onzekerheid. Achteraf heb ik het me allemaal veel te veel aangetrokken. Maar zeg dat maar eens aan een meisje van die leeftijd. Die ziet dat niet...helaas. Had ik het maar gezien, dan was het allemaal anders gelopen. Ik heb jaren gekampt met een eetstoornis, wat begon op mijn 17e. Inmiddels heb ik het wel onder controle, maar soms komt dat stemmentje weer om de hoek en dan valt het niet altijd mee. Ik denk dat je een eetstoornis voor life hebt, niet voor even helaas.  Om mijn verhaal niet te lang te maken..maken we even een sprongetje. Na 3 kinderen, inclusief lang borstvoeding geven. Waren mijn boobies niet meer wat het geweest was....